آرامگاه خواجوی کرمانی شیراز

حتما تا به حال نام خواجوی کرمانی به گوش‌تان خورده است؛ شاعر قرن هشتم که مضامین عرفانی را در قالب غزلیات دلنشین در می‌ آورد. آرامگاه این شاعر که در سال 1315 در تنگ الله‌اکبر شیراز ساخته شد مشرف به دروازه قرآن است و گذر آب چشمه رکن‌آباد از کنار آن، فضایی دلپذیری را به وجود آورده است.

آرامگاه خواجوی کرمانی که یکی از آثار ثبت ملی کشورمان است در فضای باز قرار دارد و براساس یک رسم قدیمی که دو سنگ در بالا و پایین قبر شاعران و عارفان می‌ گذاشتند، 2 ستون در بالا و پایین آن به چشم می‌ خورد. در سال ۱۳۳۷، یک اتاق در قسمت شمالی محوطه آرامگاه ساخته شد که در حال حاضر فرهنگسرا است. در پیشانی این اتاق دو غزل از خواجو به خط نستعلیق بر روی کاشی‌ نوشته شده است.

در نزدیکی مقبره خواجو، 3 غار وجود دارد که یکی از آنها، در گذشته محل عبادت و ریاضت زاهدان و شیخ‌ ها بود و خواجوی کرمانی هم مدتی در این غار به عبادت نشسته بود. یکی دیگر از غارها هم محل خاکسپاری خواجه عمادالدین محمود وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجواست. در داخل و فضای اطراف این غارها، نقش برجسته‌ هایی مربوط به اساطیر ایرانی، فتحعلی‌شاه و پسرانش و وقایع تاریخی دیده می‌ شود. دو نیم‌ ستون به سبک ستون‌ های دوره زندیه نیز از دیگر دیدنی‌ های این جاذبه هستند. علاوه بر تمام اینها، طی بازسازی‌ هایی که در سال 1370 صورت گرفت، مجسمه‌ ای از خواجوی کرمانی نیز به فضای آرامگاه اضافه شد.