آستانه هفت امام اشکورات رودسر

 در قرن سوم هجري قمري به دستور ناصر الحق ابومحمد حسن معروف به حسن اطروش ( از القاب امام زين العابدين ) نوه حسن بن زيد در روستاي رودبارک مسجدي ساخته شد که بعدها اين مسجد بنام آستانه هفت امام معروف گشته است. با اينکه هفت امام در اين بقعه به خاک سپرده شده ­اند، ليکن هيچکس نبود که در ان زمان نام يکي از آنها را به خاطر داشته باشد.

در داخل آستانه يک ميله آهني قرار دارد که مزار هفت امامزاده را از قسمت ديگر آستانه جدا مي­کند.

چشمه ­اي نيز در پايين آستانه قرار دارد که آب آن شور و براي دفع امراض از آن استفاده مي­شود.

خصوصيات ظاهري آستانه هفت امام به شرح زير است :

فاقد صندوقچه، سه در چوبي دو لنگه در سه جهت غرب و شرق و شمال، چهار طرف ايوان، تعداد 22 ستون که با آجر البرز ساخته شده است و  دردورادور آستانه، يک در دولنگه فلزي در ورودي ايوان، يک ستون چوبي در وسط آستانه و سراسر بام پوشيده از سفال است.

تخته چوبهايي نيز در آستانه قراردارد که برروي آنها عبارات زير حک شده است :

ابر آمد و زار زار بر سبزه گريست                         بي باده گلرنگ نمي­بايد زيست

اين سبزه که امروز تماشاگه ماست                         تا سبزه خاک ما تماشاگه کيست

درب چوبي که به بي بي هيبت معروف مي­باشد، در قسمت غربي ديوار آستانه نصب گرديده و اعتبار زيادي به آستانه هفت امام بخشيده است. تا کنون اين درب دوبار توسط کساني به سرقت رفته، ولي به لطف خدا دوباره به جاي خودش برگشته است.

ضمنا اهالي روستاي رودبارک مي­گويند: در پايين روستا سوراخي وجود دارد که اگر موجود زنده­اي درنزديکي آن قرار گيرد، در اثر گاز فراوان از بين مي­رود.