آرامگاه امامزاده محمد و هادی شاه شهیدان خورگام

سادات شهید علوی در منطقه گیلان از احترام ویژه‌ای برخور دارند و هر جا که مزار یک شهید علوی باشد، زیارتگاه مردم سامان است. امامزاده هادی و امامزاده محمد از نوادگان امام چهارم، معروف به شاه شهیدان. آنها نیز از جمله ساداتی هستند که از احترام ویژه‌ای برخوردارند و با کرامتی که از سال ۱۳۶۲ نشان داده‌اند.

برادران و خواهران منطقه علاقه زیادی به آشنایی با زندگی این دو شهید داشتند.

روستای شاه شهیدان از نظر جغرافیایی

شهیدان یکی از روستاهای کوهستانی خورگام است که مردم آن از طریق دامداری امرار معاش می‌کنند.

مردم به گویش دیلمی صحبت می‌کنند که دارای فرهنگی اصیل است. به دلیل وجود امامزاده محمد و امامزاده هادی که به شاه شهیدان معروف هستند، هر ساله زائران زیادی به آنجا مراجعه می‌کنند. علم واچینی یک سنت دیرینه در شاه شهیدان است و علاقه‌مندان زیادی دارد.

شیخ ابوسعید خوارزمی روایت می‌کند: وقتی سادات هاشمی در مکه و زید بن موسی بن جعفر (ع) پس از رحلت پیامبر (ص) قیام کردند، مأموران مامون آنها را گرفتند و نزد او آوردند و آن ملعون اکثر آنها را مسموم کرد. حضرت سید جلال الدین اشرف نیز از آن دسته ساداتی بود که به قم مهاجرت کرد و پس از سفر به چندین شهر ایران و ترویج دین مقدس اسلام، به گیلان آمد تا در این منطقه ساکن شود، جایی که دیلمانی‌های ملحد، چهل گوش چمنی‌ها و دیگر سران ملحد برای ترویج اسلام در آنجا زندگی می‌کردند، اما طرفداران زور و تزویر علیه پیامبر جنگیدند. آنها مسلحانه جنگیدند. امامزاده هاشم و جمعی دیگر از سادات نیز از مدینه به گیلان آمدند تا به پیامبر کمک کنند. پس از جنگی طولانی در بیشتر سرزمین گیلان، حضرت سید جلال الدین اشرف و دیگر سرداران لشکرش به شهادت رسیدند. بقیه امامزاده‌ها و سادات پراکنده شدند و هر یک از آنها توسط کفار به شهادت رسیدند. رمان‌های بیشتری را اعمال کنید

امامزاده محمد و امامزاده هادی که از نوادگان امام چهارم بودند، دو یار جوان حضرت سید جلال الدین اشرف

پس از شهادت ایشان، ایشان به همراه گروهی از سادات به کوه‌های دیلمان و دامنه‌های کوه درفک رفتند.

این کار را به این دلیل انجام دادند که منطقه از نظر استراتژیک برای جنگ مساعد بود و مردم ستمدیده آن دیار آماده پذیرش آن بودند.

اسلام داشتند. طبق روایات چهل گوش چمنی که از دشمنان بزرگ فرزندان علی (ع) بود

مقر حکومت او در طالش کول دیلمان بود. او از پایگاه سادات اطلاعاتی دریافت کرد و عده‌ای را برای جنگ با آنها فرستاد و

محل شهدا خورگام را می‌فرستد و پس از نبردی سخت در منطقه امامزاده هادی از فرق سر و امامزاده محمد از پهلو مورد اصابت قرار گرفت و به شهادت رسید. و هر یک از یارانشان به نحوی به شهادت می‌رسند.

یکی از دوستداران این خاندان که در آن منطقه به چوپانی مشغول بودند، در خواب می‌بیند که اجساد مطهر این دو شهید را در تابوت قرار داده و با وجود فشارهایی که جیره‌خواران حکومت عباسی بر او وارد می‌کردند، او را به خاک می‌سپارند تا اینکه شیعیان منطقه بر دست چهل گوش مسلط شدند. این دو امامزاده در حال ساخت بنایی هستند که در نوع خود در آن زمان در منطقه بی‌نظیر بوده است. زیرا این بنا آجری است و در آن زمان با کاوش‌هایی که بعداً در اطراف انجام شد، آجری در منطقه وجود نداشته است. کوره آجرپزی کشف شده که احتمالاً آجرهای بنای امامزاده در آنجا پخته می‌شده است. میخ‌های بنا نیز صیقل داده شده و تراشیده شده و چوب‌های آن تراشیده شده است. در کتاب تاریخ گیلان نوشته آقای کشاورز آمده است که قدمت بنای امامزاده به ۷۰۰ سال پیش برمی‌گردد. طبق نوشته‌های ایشان، بدنه ضریح چوبی که احتمالاً دومین ضریح این امامزاده است، توسط مرحوم ملا محمد حسین رشتی و مرحوم میر ظهیر و نجاری که در آن زمان از پیشروان صنعت درودگری بودند، از سراوان رشت به حرم ساخته و بر روی مزار امامان قرار داده شده است. پس از گذشت سال‌ها و با همت ساکنان منطقه و مسئولین وقت اوقاف استان گیلان در تابستان ۱۳۶۲ ضریح فلزی

ضریح چوبی که توسط آقای ایرج پنیرچی از رشت ساخته شده بود، جایگزین ضریح قدیمی می‌شود.

شهید نورانی برخورد می‌کند.

در تابستان ۱۳۴۱، هنگام تعویض ضریح قدیمی امامزاده شاه شهیدان، حاضران با پیکر پاک دو سید جوان و نورانی و

روحانی که بدنشان کامل و سالم است و بدن دیگری پوستی چسبیده به بدن دارد و جدا نشده است، روبرو شدند.

اثر ضربه شمشیر بر پیشانی و اثر ضربه کمان بر پهلو نمایان بود.